Το ραδιόφωνο να παίζει λαϊκά τραγούδια, η «ελευθέρας» της εξάτμισης να ακούγεται ως στις πλαγιές των λόφων, η κουβέντα με τον οδηγό να περιστρέφεται σε θέματα γύρω από το φορτηγό και το Scania να ανηφορίζει σφαιράτο στον παλιό δρόμο της Καστανιάς. Το ταξίδι μας μόλις ξεκίνησε. Στο τιμόνι του R βρίσκεται ο Τραΐανός Σιάπκος, όνομα που μπορεί να μην σας θυμίζει κάτι, αλλά με αυτό που είναι ευρέως γνωστός στο χώρο, το Σβούρας, σίγουρα σας λέει περισσότερα.
Συνταξιδεύουμε μαζί του για να γνωρίσουμε το τελευταίο του απόκτημα στο οποίο, μόλις, ο Δημήτρης Μυστιλίδης έβαλε τις τελευταίες πινελιές. Χρονικά η φωτογράφιση του R έχει σπάσει κάθε ρεκόρ, καθώς για την ολοκλήρωσή της φτάσαμε μέχρι την ιερά μονή Παναγίας Σουμελάς. Εκεί, σε ένα καταπράσινο τοπίο, χαμένο μέσα στην πυκνή ομίχλη, στήσαμε τον τράκτορα σαν μοντέλο και ξεκινήσαμε το έργο μας. Νωρίτερα όμως ο Τραϊανός έκανε μία σύντομη αναδρομή στο παρελθόν του εξιστορώντας μας την ενδιαφέρουσα αυτοκινητιστική ζωή του. « Όταν ήμουν οκτώ χρόνων ο πατέρας μου Χρήστος Σιάπκος ξεκίνησε να με παίρνει μαζί του στα δρομολόγια εντός Ελλάδας.
Όπως φαντάζεστε το μικρόβιο και την τρέλα του φορτηγού τα κόλλησα από μικρή ηλικία. Τα υπόλοιπα ήρθαν από μόνα τους, τα Σαββατοκύριακα και όλο το καλοκαίρι ταξίδευα μαζί του, και για μένα το φορτηγό πλέον ήταν πάνω απ’ όλα. Μόλις απέκτησα το επαγγελματικό δίπλωμα δούλεψα για ένα χρόνο σαν οδηγός σε ζωάδικο και την επόμενη χρονιά, το 2002, αγόρασα το δικό μου φορτηγό, ένα Volvo FH-12 420, επίσης ζωάδικο. Η χαρά μου δεν περιγράφεται! Έκτοτε δούλεψα σκληρά, με πολλή προσωπική εργασία, ξενύχτι, άγχος και κατάφερα τα επόμενα χρόνια να αγοράσω και άλλα φορτηγά. Σήμερα έχω τέσσερα ψυγεία και δύο ζωάδικα. Δουλεύουν σε όλη την Ευρώπη, στα Βαλκάνια, στην Ουκρανία και στη Ρωσία. Θέλω να σταθώ όμως στο γεγονός ότι έχω σημαντική βοήθεια από τη σύζυγό μου Σοφία Σακαλή και τον κουνιάδο μου Βασίλη Σακαλή. Με υποστηρίζουν και βρίσκονται πάντοτε στο πλευρό μου. Είναι πολύσημαντικό να έχεις μία δυνατή ομάδα δίπλα σου γιατί μπορείς να κάνεις πιο σταθερά και ουσιώδη βήματα».
Πάντα στο δρόμο
Μόλις φτάσαμε στον προαύλιο χώρο του μοναστηριού και πιάνουμε αμέσως δουλειά. Στήνουμε τα δύο R (ήρθε και το λευκό με οδηγό τον Βασίλη) σε διαφορετικά σημεία και ξεκινάμε τις φωτογραφίες. Βέβαια σε αυτό το αφιέρωμα έχει την τιμητική του το Scania του Τραϊανού το οποίο ξεχωρίζει στο δρόμο χάρη στη διχρωμία του, με λευκό και μπλε χρώμα.
Έπειτα οι παρεμβάσεις επάνω του δεν έχουν τελειωμό, με γείσο βαμμένο στα χρώματα του αυτοκινήτου, φωτεινή επιγραφή, μπάρα, προβόλια και φώτα λεντ. Ο μακρύς κατάλογος της βελτίωσης συνεχίζεται με αυτοκόλλητα του τύπου Never Home και V8 σε διάφορα σημεία της καμπίνας. Επίσης, σε ένα ταξιδιάρικο αυτοκίνητο που ο οδηγός του λείπει για μήνες από το σπίτι, διασχίζοντας όλη την Ευρώπη, θέλει και πρέπει να απολαμβάνει ένα ξεχωριστό χώρο εργασίας. Έτσι και στο R οι αλλαγές στο εσωτερικό είναι εκτεταμένες, με δερμάτινες επενδύσεις, ντυμένο πεθαμένο, καθώς επίσης κρυφούς και φανερούς φωτισμούς για τις βραδινές περιπλανήσεις. Ο Τραϊανός μιλά με τα καλύτερα λόγια για το φορτηγό. «Αυτό το Scania είναι το αγαπημένο μου και το αφιερώνω στη μνήμη του πατέρα μου Χρήστου και στο γιο μου, επίσης, Χρήστο. Επίσης, θέλω να πω και δημόσια ένα μεγάλο ευχαριστώ στον φίλο και συνεργάτη μου Σίμο Σπυριδωνίδη, που διατηρεί κατάστημα ελαστικών Hankook».
Πριν ολοκληρωθεί η φωτογράφιση, το κερασάκι στην τούρτα έβαλε ο γιος του Τραϊανού, ο μικρός Χρηστάκος, ο οποίος ανέβηκε στην καμπίνα, έβγαλε τα μίνι-σαμπό του στα σκαλοπάτια, και πάτησε δυνατά την κόρνα…Τέλος, για αυτούς που αναρωτιούνται πώς προέκυψε το παρατσούκλι Σβούρας, να σας αναφέρουμε ότι προέρχεται από την παιδική ηλικία του Τραϊανού, όταν είχε μηχανάκι και έκανε συνεχώς σβούρες με αυτό…
