Το «Aμερικάνικο όνειρο» με τα μακρυμούρικα φορτηγά, αποτελούσε ανέκαθεν έναν ιδιαίτερα ελκυστικό τρόπο οδήγησης. Αναφερόμαστε στο όνειρο αυτό, καθώς στην Αμερική, όπως και στην Αυστραλία βέβαια, τις μεταφορές μεγάλων αποστάσεων τις αναλαμβάνουν ως επί το πλείστον φορτηγά με μακριά μούρη. Στην Ευρώπη εξαιτίας των αυστηρών κανονισμών, ως προς το μήκος του οχήματος, οι μεταφορές με τέτοιου είδους τράκτορες δεν είναι συνηθισμένες. Η μεγάλη και επιβλητική μπροστινή όψη των φορτηγών συναρπάζει τόσο τον οδηγό του όσο και τον κόσμο στο πέρασμα του οχήματος, αν μάλιστα αυτό έχει δεχθεί και κάποιες βελτιώσεις.
Στη χώρα μας κυκλοφορούν ελάχιστα μακρυμούρικα οχήματα, των δυο Σουηδών κατασκευαστών, Scania και Volvo ενώ παλαιότερα κυκλοφόρησαν ορισμένα Mack και Peterbilt, τα οποία σήμερα έχουν πινακίδες ιστορικών οχημάτων ή σαπίζουν σε μάντρες με παλιοσίδερα. Όσα μουράτα εκτελούν μεταφορές στη χώρα μας, κοτσάρουν βυτίο ή μικρή κοντεϊνεράδικη νταλίκα, για να μην υπερβαίνουν τα νόμιμα επιτρεπτά μέτρα.
Οι μουράτοι Σουηδοί στην Ελλάδα...
Σε παλαιότερα τεύχη έχουμε φιλοξενήσει μουράτους Σουηδούς, οι οποίοι εκτελούν διάφορες μεταφορές στη γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη και Αθήνα-Ιωάννινα. Αυτή τη φορά ανεβαίνουμε βόρεια για να γνωρίσουμε ένα νέο μέλος της μεγάλης οικογένειας της Trans Oil του Παναγιώτη Κοτανίδη, το μουράτο Scania το οποίο έλκει βυτίο.
Η αγορά του μακρυμούρικου ήταν προσωπική επιλογή του ιδιοκτήτη της εταιρείας που ήθελε να προσθέσει ένα μουράτο όχημα, αναβαθμίζοντας το προφίλ της μεταφορικής, ο στόλος της οποίας αποτελείται από σύγχρονα οχήματα.
Το μουράτο αγοράστηκε μεταχειρισμένο και με το που ανέβηκε στη Βόρεια Ελλάδα ξεκίνησε αμέσως το ριζικό facelift.
Όλα έγιναν υπό την εποπτεία του Παναγιώτη Κοτανίδη για να έρθει στο σημερινό επιθυμητό αποτέλεσμα, ξεκινώντας από την εξωτερική εμφάνιση του τράκτορα.
Το μπλε και λευκό χρώμα του αυτοκινήτου αποφασίστηκε να αλλαχθεί και να βαφτεί από την αρχή με ένα διαφορετικό χρώμα, ασυνήθιστο και πρωτότυπο για το χώρο του φορτηγού. Όλος ο τράκτορας βάφτηκε με λευκό ματ χρώμα και ειλικρινά το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό, όταν το παρατηρεί κάποιος από κοντά. Μαύρο χρώμα επιλέχθηκε και για τους καθρέφτες, τους αεραγωγούς, τα χερούλια και τη μάσκα. Τέλος, για το συγκεκριμένο μακρυμούρικο έγινε ειδική παραγγελία πλαϊνών σπόιλερ τα οποία προέρχονται από τη σειρά R.
Στο εσωτερικό του Βασιλιά
Ο οδηγός περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του στην καμπίνα του οχήματος και γι' αυτό οφείλει πάνω απ' όλα να το διατηρεί καθαρή και σε προσεγμένη κατάσταση. Βάζοντας ο ιδιοκτήτης το χέρι λίγο πιο βαθιά στην τσέπη και με τη βοήθεια έμπειρου ταπετσιέρη μπορεί να πετύχει πιο ζεστό αποτέλεσμα με την προσθήκη δέρματος ή δερματίνης.
Το γενικό κανόνα των Supertrucks ακολουθεί και το εσωτερικό του μακρυμούρικου με την προσθήκη δερματίνης μπεζ χρώματος. Πιστεύουμε ότι το μόνο που απομένει πλέον για να ολοκληρωθούν οι βελτιώσεις, είναι να βαφτούν τα πλαστικά του ταμπλό, με έντονα χρώματα.
Τον τελευταίο καιρό συζητούμε με αρκετούς οδηγούς για την αλλαγή που πραγματοποιούν ορισμένοι στο τιμόνι των οχημάτων τους, τοποθετώντας τα παλιά λευκά τριάκτινα τιμόνια κυρίως από το μοντέλο '76. Η γνώμη μας είναι ότι σε οχήματα της σειράς 3 και 4 ταιριάζει μια τέτοια αλλαγή, αλλά όχι σε αυτά της σειράς R.
Στο δρόμο με τον Στέλιο Γιαννούλη
Το δρομολόγιό μας ξεκίνησε από τα διυλιστήρια της Θεσσαλονίκης με κατεύθυνση πρατήρια Shell στο νομό Κιλκίς. Στο τιμόνι του επικαθήμενου κάθεται ο Στέλιος Γιαννούλης, γνώριμος από τα παλιά και ενεργό μέλος του πανελλήνιου συλλόγου φίλων φορτηγού. Ευχάριστη παρέα σε όλη τη διαδρομή, με την κουβέντα να περιστρέφεται κυρίως γύρω από το σύλλογο και τα φορτηγά. Η οδήγηση ενός μακρυμούρικου τράκτορα αποτελεί πραγματικά μια ξεχωριστή εμπειρία και πιστεύουμε πως είναι όχημα που μαγνητίζει τα βλέμματα, χάρη σε αυτή την διαφορετικότητά του. Στα πρατήρια το ξεφόρτωμα των καυσίμων έγινε με την απαραίτητη προσοχή και ολοκληρώθηκε στη Γουμένισσα.
Επιστροφή by night
Διακριτικές είναι οι πινελιές του λεντ φωτισμού τόσο στην εξωτερική, όσο και στην εσωτερική πλευρά κάνοντας ξεχωριστό τον μουράτο Σουηδό το βράδυ. Στην καμπίνα ο οδηγός απολαμβάνει δυο ειδών φωτισμούς, σε λευκό και κόκκινο χρώμα.
Τόσο στον φωτισμό όσο και στη γενικότερη εικόνα του οχήματος παρατηρείται λιτή γραμμή με τα άκρως απαραίτητα αξεσουάρ, χωρίς να του λείπει όμως κάτι. Το αυτοκίνητο δείχνει πανέμορφο με το λευκό ματ χρώμα και πιστεύουμε ότι δεν χρειάζεται η τοποθέτηση οποιουδήποτε πρόσθετου ανοξείδωτου εξοπλισμού.
Συνοψίζοντας την παρουσίασή μας για τον μουράτο της Trans Oil θεωρούμε ότι ένα τέτοιο όχημα έλειπε από την εταιρεία και ανεβάζει ακόμη περισσότερο την εικόνα της στο εθνικό δίκτυο...
