Μια εικόνα, χίλιες λέξεις λέει το ρητό και εμείς συμφωνούμε απολύτως συμπληρώνοντας το εξής: Άλλο να δεις ένα φτιαγμένο φορτηγό από κοντά και άλλο να στο περιγράφει κάποιος. Όσο καλή και αν είναι η περιγραφή του, σίγουρα θα απέχει κάμποσο από την πραγματικότητα. Αυτό το λέμε βάσει της εμπειρίας μας, καθώς πρόσφατα μας ενημέρωσε ο φίλος μας Ντίνος Τριανταφύλλου από τη Λιβαδειά για το νέο απόκτημα του Άρη Κουρεντή. Για να είμαστε ειλικρινείς μας έδωσε αναλυτική εικόνα του οχήματος, προϊδεάζοντάς μας θετικά για αυτό που επρόκειτο να δούμε.
Δεν αφήσαμε την ευκαιρία να πάει χαμένη και την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε για τη Λιβαδειά. Εκεί συναντήσαμε τα αδέρφια Κουρεντή, τον Άρη, τον Βαγγέλη και τον Κώστα και φυσικά το μεγαθήριο για το οποίο έχει γίνει πολύς ντόρος, δικαιολογημένος βέβαια!
Με όρεξη για τη δουλειά μας!
Όταν συναντούμε τον ιδιοκτήτη ενός φορτηγού και είναι δεκτικός σε ό, τι του ζητήσουμε, όσον αφορά το μέρος που θα στήσουμε το όχημά του για φωτογραφίες, τότε πιστέψτε μας είναι η καλύτερή μας. Γνωρίζουμε αμέσως ότι έχουμε μπροστά μας έναν άνθρωπο ο οποίος έχει το ίδιο μεράκι και αγάπη με εμάς για το φορτηγό ή ας μας επιτραπεί η έκφραση, την ίδια τρέλα, και θέλει όπως και εμείς το αποτέλεσμα να είναι το καλύτερο. Τα αδέρφια Κουρεντή το μόνο που μας είπαν είναι να τους υποδείξουμε το μέρος που θα πάμε το επικαθήμενο, χωρίς να λογαριάζουν τα επιπλέον χιλιόμετρα ή τον έξτρα χρόνο που απαιτείται. Χωρίς δεύτερη κουβέντα λοιπόν ξεκινήσαμε με κατεύθυνση την Αράχωβα!
Scania ίσον πάθος!
Μπροστά μας ξεκινάει ο συρμός και από πίσω ακολουθούμε εμείς όπου ξαφνικά χάνουμε το δρόμο από τα μάτια μας από τα πολλά ντουμάνια που φεύγουν από τις εξατμίσεις του Scania. Κάποια στιγμή το μαύρο νέφος χάνεται και αποκαλύπτεται το πίσω μέρος του θαλάμου, το οποίο πολύ απλά δεν θέλεις να προσπεράσεις καθώς στη δίφυλλη πίσω πόρτα έχει γίνει μια εντυπωσιακή αερογραφία. Τι απεικονίζει; Δύο πάθη των ανδρών. Στη δεξιά πλευρά το πρόσωπο μιας όμορφης μελαχρινής κοπέλας και στην άλλη πλευρά ο τζόγος…με τράπουλα, ζάρια και ρουλέτα. Βέβαια από κάτω είναι το μεγαλύτερο πάθος, το σήμα της Scania, ο μυθικός γρύπας!
Super Frigo
Στο μνημείο του Καρακόλιθου θα κάνουμε αναγκαστικά την πρώτη μας στάση γιατί η ώρα περνάει και δεν έχουμε δει ακόμη το συρμό από την μπροστινή και πλαϊνή πλευρά του. «Τι σου αρέσει στο αυτοκίνητο;», θα με ρωτήσουν τα αδέρφια Κουρεντή. Όλο ο συρμός είναι ποίημα θα τους απαντήσω. Από μπροστά μέχρι πίσω είναι φανταστικός! Καταρχάς οι ιδιοκτήτες τους τόλμησαν να παίξουν με πολλά χρώματα και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε με το παραπάνω. Άλλωστε σε πολλούς αρέσει η πολυχρωμία αλλά φοβούνται το τελικό αποτέλεσμα, διστάζουν και εν τέλει επιλέγουν μόνο ένα χρώμα. Ωστόσο το Scania Kourentis δικαιώνει απολύτως αυτούς που πιστεύουν ότι το αποτέλεσμα της τριχρωμίας είναι φανταστικό.
Μάλιστα αυτό που μας άρεσε στο συγκεκριμένο αμάξι είναι ότι στα ίδια χρώματα βάφτηκε και ένα μέρος του θαλάμου δίνοντας έτσι μια καλύτερη οπτική συνέχεια. Κοιτώντας εξωτερικά το Scania είσαι βέβαιος ότι πρόκειται για το μοντέλο R, λόγω των πλαϊνών σπόιλερ και της μπροστινής μάσκας. Όταν όμως ανοίγεις την πόρτα και βλέπεις το εσωτερικό, τότε αντιλαμβάνεσαι ότι έχεις κάνει λάθος, καθώς πρόκειται για το μοντέλο 164. Οι βελούδινες ταπετσαρίες δεν δίνουν το παραμικρό δικαίωμα για αρνητική κριτική. Πλέον η δουλειά του οδηγού του Scania είναι σκέτη απόλαυση και στο τέλος της ημέρας δεν θέλει να κατέβει από αυτό. Όπως κάναμε εμείς ζητώντας από τον Άρη Κουρεντή να μας πάει βόλτα στην Αράχωβα και ακόμη πιο μακριά…
